Als jij God was…
Laatst zei ik tegen iemand die altijd erg druk is in zijn leven; ‘weet je wat jij eens zou moeten doen? Meditatie proberen’
De reactie was: ‘Oh nee, daar heb ik helemaal geen ruimte voor in mijn agenda. Ik zou niet weten waar ik de tijd vandaan moest halen’. En ik snapte dat maar al te goed…
De eerste keer dat ik er kennis mee maakte was toen ik tijdens de zwangerschap van mijn eerste kind (jaar 2000) het plan opvatte om een proefles zwangerschapsyoga te gaan doen. Hijgend van het gehaast en hyper van de spanning om ervaringen te gaan delen met andere zwangere vrouwen, schommelde ik verwachtingsvol naar de deuropening, keek de zaal in en nam snel mijn plaats in in de kring van bolgebuikte dames die in stilte zaten te turen naar een brandende kaars in het midden.
Goed, ik keek om mee heen en deed daarna braaf mee in de veronderstelling dat deze saaie ‘ceremonie’ snel ten einde zou zijn. Om vervolgens vol aan de slag te gaan om eindelijk mijn bandenpijn te elimineren en mijn opgerekte bekkenbodemspier en stramme gewrichten weer in het gareel te krijgen. Maar niks van dat alles; ik kreeg rugpijn door het lange zitten in dezelfde houding en voelde een enorme weerstand en ongeduld opkomen door het doelloze turen in een vlam.
Na dit tafereel een poos te hebben aanschouwt vertrok ik abrupt uit de zaal en verliet het gebouw om vervolgens nooit meer terug te keren. Totaal gedesillusioneerd en verbolgen over zoveel onzin, zo’n verloren tijd. Maar ook het feit dat niemand me had voorbereid op wat komen ging en wat in vredesnaam het nut was om minutenlang in een vlam te kijken. Ik kon er niet over uit; wéér zo’n zweverige club waar ik me totaal niet thuis voelde. Zwanger zijn betekende voor mij niet dat je maar met een kleedje op de bank, meewarig met nét te lange mouwen je handen moet gaan zitten warmen aan een kopje kruidenthee, turend in de vlam van een kaars. Nee, dat deed ik wel als ik ziek zou zijn, maar ik was een gezonde zwangere vrouw met normale mouwen die ze graag wilde opstropen om zich voor te bereiden op de ‘grote dag’. Geen gepiep of gemauw, maar gewoon mee blijven doen met de maatschappij; dus hup, boodschappentassen uit de auto slepen, kruiwagens hout halen voor de kachel en hobbelend grasmaaien met de mini tractor.
DE HEL
Totdat …. Ik een miskraam kreeg en alles veranderde… en daar zat ik.. met een kleedje op de bank, meewarig met nét te lange mouwen mijn handen warmend aan een kopje kruidenthee, turend in de vlam van een kaars….
Lieve mensen kwamen langs en betuigden hun medeleven waarbij iemand zei; ‘wees blij dat je in elk geval weet dat je zwanger kan worden’…. En dat wilde ik nou net níét horen!
Het ging thuis bergafwaarts en op mijn werk idem dito. Nog twee miskramen en 2 gezonde kinderen verder en jaren dat ik maar over mijn grenzen bleef gaan en dacht alle ballen wel hoog te kunnen houden kwam ik uiteindelijk in een heftige burn-out terecht. Waarin zelfs, zoals ik later ontdekte, de allesverpletterende zogenaamde donkere-nacht-van-de-ziel langskwam (2011), het zwaarste wat ik ooit in mijn leven heb meegemaakt. De gebeurtenissen en daarmee samenhangende angsten zijn dermate groot geworden dat ze je zijn gaan overweldigen. Vanaf die tijd ontdekte ik de waarde van meditatie en hoe krachtig dit op het verhogen van je bewustzijn werkt. Er was ineens niks zweverigs meer aan maar voor mij de enige methode om uit deze hel te kunnen ontsnappen.
CREËER WONDEREN
Mijn ervaring is dat daarna je hele wereldbeeld totaal omvergegooid wordt; alles wat ik dacht te weten, te hebben geleerd, de omgang met familie, vrienden, partner, alles maar dan ook écht alles veranderde. Mensen trokken hun wenkbrauwen op en vonden ‘dat ik zo was veranderd’. Voor mij voelde het juist dat ik steeds meer mezelf werd, mijn authentieke ‘ik’ kwam weer tevoorschijn en zat steeds beter in mijn vel. Je krijgt een soort diepe kennis, waardoor gesprekken die je vroeger had niet meer matchen omdat het niet meer met jouw weten resoneert. Gesprekken over koetjes en kalfjes, van verplichte verjaardagen tot losgeslagen zuipfeesten, van juicy roddels tot plat tv-vermaak en van bumperkleven tot bruinbak vakanties; het is iets waar je totaal geen plezier uit haalt omdat een dergelijk leven je te saai is. Het ‘what’s new’ en ‘bin there, done that’ gevoel ontstaat. De intense behoefte ontstaat meer inhoud en betekenis te geven aan je leven. Op dat moment begint je bewustzijn zich verder te ontwikkelen zodat je nieuwe ervaringen kan gaan opdoen op het niveau van jouw verhoogde bewustzijn. Je merkt daarna dat je hoe meer je je angsten achter je laat hoe beter je in staat bent om je leven positief te beïnvloeden. Avontuur begint te lokken in hetgeen zich gaandeweg aan je aan het ontvouwen is en je leven wordt een aaneenschakeling van kleine wonderen tot grote verrassingen. Er gebeuren soms dingen die je voorstellingsvermogen te boven gaan… zodra jij namelijk hebt besloten je oude leven achter je te laten ontstaat er ruimte waardoor je nieuwe mensen, kansen en situaties in jouw leven gaat verwelkomen.
Na deze ‘ontwaking’ kan je het wel van de daken schreeuwen en wil je iedereen om je heen wakkerschudden die als het ware als slapende zombies in een op angst gebaseerde matrix leeft; een zelfgecreëerd systeem, c.q. gevangenis/poppenkast, die we zelf in stand houden door eraan mee te blijven doen. Een systeem dat ons verdooft en ons laat geloven in een illusie waarin, zowel letterlijk als figuurlijk, het dragen van maskers de enige manier lijkt om te worden geaccepteerd en daarmee, te kunnen overleven. Alleen door niet mee te lopen met de massa kan je echter ontsnappen uit de matrix. En daar is flink wat moed voor nodig want je moet er tegen kunnen dat mensen je niet meer begrijpen en zich van je af kunnen keren. Zij begrijpen (nog) niet dat hun angsten hen houden waaruit ze zo graag zouden willen ontsnappen.
Is dit herkenbaar voor je? Weet dan dat je niet alleen bent, de groep bewuste mensen is enorm aan het groeien. Just keep walking your talk…
DE ILLUSIE
Het gevolg is dat je je af gaat vragen; maar als dit systeem een illusie is, wat is dan wél waarheid? Ik ging me verdiepen in kwantumfysica; kwam uitspraken tegen van Einstein en Tesla die meldden dat alles uit energie bestaat en als je iets van het leven en het universum wil begrijpen, je je zou moeten verdiepen in vibraties en frequenties. Dat de buitenwereld een spiegel is van je binnenwereld dus een gevolg is van jouw emoties en overtuigingen. Vandaar ook Jezus’ uitspraak ‘u geschiede naar uw geloof’ en ‘ken uzelf’ wat helemaal niets met religie te maken heeft maar met het overwinnen van je angsten, bewustwording van je emoties, het loslaten van op angst gebaseerde beperkende overtuigingen en ziekmakende patronen.
Wij als mens kunnen een enorme invloed uitoefenen op die buitenwereld maar naar schatting is zo’n 80% van de mensheid zich hiervan totaal niet bewust. Daardoor is de wereld zoals die nu is; een op angst gebaseerde ‘realiteit’. Het grootste gedeelte van de mensheid is dus verdoofd en verkeert in ‘diepe slaap’. Dit besef was voor mij alsof ik via een slechte geregisseerde film rechtstreeks terug in de ‘rabbit hole’ was gelanceerd terwijl ik er net met veel moeite was uit gekropen. Maar hoe krijg je vervolgens meer mensen zover om te ontwaken uit deze comateuze toestand oftewel, hoe kan je ze bewust maken zodat ze zichzelf kunnen bevrijden uit het verkrampte leven in La La Land…. (fantasie land)
De vraag die bij me opkwam is; is er daarom lijden nodig om mensen te laten afglijden in het duister om vervolgens wakker te kunnen worden, om uiteindelijk de waarheid te kunnen gaan zien? Moet iedereen echt door de hel van de donkere-nacht-van-de-ziel om hiervan bewust te worden? Nee, gelukkig niet maar dit is afhankelijk in hoeverre jij in diepe slaap bent en je vasthoudt aan je angsten voor tekorten met betrekking tot liefde, geld, acceptatie, aandacht en gezondheid bijvoorbeeld. Voor mij moest mijn wereld blijkbaar eerst overhoop en was er een glas ijskoud water in m’n gezicht nodig. Om vervolgens happend naar adem verbaasd rond te kijken in de andere wereld waarin ik terecht was gekomen.. een wereld zónder die allesverhullende sluier. Het was een bumpy road maar het was het allemaal meer dan waard!
Ik ben ervan overtuigd geraakt dat zolang wij in de greep zijn van ons ego met zijn angsten (en dat is de meerderheid), wij zonder lijden inderdaad ten diepste de zin van het bestaan nooit écht zullen begrijpen. En daarmee ook het échte geluk niet kunnen ervaren; we sjokken gewillig achter het leven aan omdat we niet anders weten. Pas eerst als je je weg door de diepe duisternis van de rabbit hole hebt gegraven, dus je ego/angsten hebt overwonnen, zal je helder licht zien aan het einde van de tunnel. Je bent dan geen slaaf meer maar regisseur van je leven. De ’tegenkrachten’ (je ego) houden je het liefst ver weg van dit proces dat in stapjes gaat alhoewel het ook mogelijk is om hierin quantum sprongen te maken door voortschrijdend inzicht. Het leven hoeft je dan niet (langer) te dwingen om je via teleurstellingen en problemen het pad te wijzen dat voor jou bedoeld is. Hoe dan ook en hoe diep je ook zit;
Ook voor jou is er een weg naar puur geluk!
MAKKELIJK GEZEGD
Ik ging inzien dat vrede sluiten met het verleden en mensen die je pijn hebben gedaan te vergeven, zorgt voor een enorme innerlijke rust. Doe het dus niet (alleen) voor hen, maar vooral voor jezelf. Door het accepteren van je verleden creëer je rust in je leven omdat je jezelf er niet meer of steeds minder mee identificeert. Doordat je er dan als het ware los van gaat staan zonder het verleden of trauma te ontkennen.
Als ‘vergeven’ een les is die je blijft ontkennen of ontwijken, zullen er mensen op je pad blijven komen die je opnieuw pijn doen. Het zijn als het ware engelen in vermomming; juist van hen kan je leren wat vergeven is. Het is het enige echte wapen dat je hebt om het lijden of verdriet te kunnen stoppen. Vaak draait het lijden om hetzelfde thema en kan je een patroon gaan herkennen, want het komt telkens terug maar in een andere vorm of persoon. Als je het nut van vergeven niet gaat inzien en je je grenzen niet gaat aangeven blijft het zich herhalen. Dit wordt dan een steeds groter wordende donkere wolk die boven je hangt, die op een gegeven moment uitbarst wat tot lijden en depressies kan leiden. Geef ze die kans niet en kaats daarom de bal terug door ze te vergeven. Pas dan kom je los van die last, van die negatieve energie die jou steeds naar beneden trekt. Omarm daarna je welverdiende ‘me-time’, het is tijd om te gaan shinen!
DE WAARHEID
To the point; ik kwam tot het besef dat er maar 1 waarheid is. Wij zijn mede-scheppers van onze eigen wereld en afhankelijk van onze laag van bewustzijn vormt deze zich positief of negatief. Hoe hoger je bewustzijn, hoe meer je je leven kan sturen. Dit brengt een soort ‘macht’ met zich mee die bij een laag bewustzijn misbruikt zou worden wat pijn bezorgt en chaos zou creëren. Daarom zijn bewuste mensen ook vaak van nature de vriendelijkheid zelf; ze kunnen niet anders leven omdat ze over een diep weten beschikken dat ze door hun houding en handelen een gelukkig(er) leven creëren voor henzelf maar zeker ook voor anderen. Zónder aan zichzelf voorbij te gaan door geen grenzen te stellen.
Als je naar de chaos in de wereld om je heen kijkt kan je zien dat wij ons, collectief gezien, op een laag bewustzijn/frequentie begeven. Hoe hoger echter je persoonlijke bewustzijn/frequentie hoe meer en sneller je kan scheppen/manifesteren wat je wilt. Niet dat je dan meteen Hans Klok bent en met 1 knip in je vingers een Porsche voor je deur hebt staan 🙂. Dan is meestal je ego weer aan het werk. Je gaat je alleen meer onthechten van bezit als je bewustzijn wordt verhoogd waardoor er als vanzelf situaties op je pad komen die bij die bewustzijnsverhoging passen.
Dat betekent niet dat je je niet zou mogen omringen met mooie dingen; je hecht je er alleen niet meer zo aan. En als je dan iets van je bezit verliest haal je eerder je schouders op dan dat je er een drama van maakt. Er is dan een diep vertrouwen dat het altijd weer goed komt. Dit onthechten hangt samen met het ‘verbleken’ van je ego. Met andere woorden; iets hoeft niet je bezit te zijn om ervan te kunnen genieten, zoals je dat ook met de natuur hebt. Van een parelwit zandstrand en azuurblauwe zee tot besneeuwde bergtoppen; ze zijn niet jouw bezit maar toch is het heerlijk om ervan te genieten. Tenslotte kan je dan maar wat blij zijn dat je na gebruik op een zinderende hete zomerdag die gehuurde catamaran niet hoeft schoon te maken en onafgetuigd kan inleveren. Of in een barre sneeuwstorm die skilift niet hoeft te repareren, wat een vrijheid!
BEWUSTZIJNSVERHOGING
Zodra je op dat level bent aanbeland, kom je in een soort flow terecht waarin jouw wensen naar je toekomen. Bij een laag bewustzijn domineert het ego met zijn angsten. Wat er vanuit dit ego gecreëerd wordt is daarom nooit echt bevredigend of voor de lange termijn. Want op dat niveau zullen er altijd drama, problemen en teleurstellingen zijn die als functie hebben ons de weg van de mindere weerstand te tonen. We blijven ons ego overigens nog wel enigszins nodig houden om ons staande te kunnen houden in deze ego-gerichte wereld. Maar zodra de angsten overwonnen zijn, volgt verhoging van het bewustzijn waarbij het ego minder nodig is en daardoor als het ware verbleekt. Vanuit vertrouwen, passie en talenten kan je vervolgens jouw mooiste leven creëren en écht je droomleven gaan leven.
En dit begint met het bewust worden van je gedachten en je handelen; gun je je buurman zijn nieuwe auto of vraag je je af ‘waar doet hij dat in vredesnaam van’. Hoop je dat het spaak loopt tussen je ex en zijn nieuwe liefde of wens je hen uit de grond van je hart alle geluk op hun pad. Voel je je oprecht blij als je collega meldt dat hij/zij die nieuwe functie heeft gekregen of misgun je hem/haar dit omdat je zelf graag die job had gehad. Vraag je steeds af welke emotie wordt opgeroepen bij jou en waar je nog kan groeien. Hiermee verhoog je je bewustzijn enorm!
JIJ ALS MEDESCHEPPER
Kijk naar de Schepper zelf en zijn creaties; de tekening van de vleugels van een vlinder of van de veren van een pauw… ook de Schepper houdt van schoonheid. En wij dragen zijn Godsvonk c.q. we zijn gemaakt naar zijn evenbeeld, dus is het scheppend vermogen in potentie ook in ons aanwezig. Het is dus slechts ons menselijk denken dat ons beperkt en hiervan afhoudt. Met andere woorden; uitsluitend doordat we ervan overtuigd zijn het niet te kunnen, kunnen we het niet. Het is daarom een misvatting dat we, vooral voor degenen die zich richten op een spiritueel of religieus pad, ons zouden moeten afkeren van materie. En, bij wijze van, als een ingetogen heremiet moeten gaan leven. Nee, júíst niet… Overvloed, avontuur en plezier is ons geboorterecht maar we moeten er alleen geen afgod van maken want dan is het tegenovergestelde wat je aan zal trekken. Dat gebeurt bij een laag bewustzijn; als ons ego een loopje met ons neemt en trots, macht en bezit onze drijfveer is. Als je overvloed creëert kan je tenslotte daar anderen mee helpen door te motiveren hetzelfde te gaan doen zodat er uiteindelijk een wereld van overvloed ontstaat.
Stel dat je God was… en je gaf mensen de keuze om het Koninkrijk/Paradijs met je mee te creëren, wie zou jij die mogelijkheid dan geven? Mensen met een laag bewustzijn en met een groot ego of mensen met een hoog bewustzijn en een laag ego? Juist, daarom is het Paradijs tot op heden nog niet gecreëerd omdat je meer mensen nodig zal hebben die bewust kiezen voor een hoger bewustzijn…
God wil jou als medeschepper dus mocht je je afvragen wat jouw doel is op deze mooie aardbol, dan is bewustzijnsvergroting wat mij betreft … De Waarheid
Liefs,
Regina
